Author: admin

ปัจจุบันการทำเสื้อผ้านั้นเป็นงานที่ง่ายมากๆมีเครื่องจักรมากมายที่ สามารถผลิตและทำสีเสื้อผ้าได้วันล่ะเป็นพันพันตัว ซึ่งผลิตจากสีที่ได้จากการสังเคราะห์ และลวดลายที่สามารถใช้คอมพิวเตอร์เพื่อใส่แบบลวดลายได้ง่ายมากจริงๆ แต่ยังคงมีการทอไหมอยู่จนถึงปัจจุบันนี้ ในอดีตต้องใช้ไหมหรือใยต้นไม้เพื่อมาร้อยเป็นเสื้อซึ่งยากลำบากมาก และการทำสีก็ยากเช่นกัน วันนี้ผมจะมาพูดถึงศิลปะแขนงหนึ่งที่สวยงามไม่แพ้ศิลปะแขนงใดๆก็คือศิลปะ บนพื้นผ้า ทุกวันนี้ยังมีแพร่หลายบนดอยทางภาคเหนือศึกมีเกษตรกรปลูกไหมเพื่อผลิตเสื้อ ผ้าเอาไปขายในเมือง ซึ่งมีลวดลายที่ประณีตมากๆสีสันสดใส เหมาะกับการซื้อไปเป็นของขวัญให้อาจารย์สอนศิลปะหรือพ่อแม่ที่รักศิลปะแขนง นี้เป็นชีวิตจิตใจ สีที่พวกชาวดอยนำมาวาดหรือย้อมบนผ้านั่นก็คือสีจากธรรมชาติที่ได้จากการสกัด สมุนไพรและดอกไม้ของไทย วิธีการทำเสื้อผ้าที่มีหลายนี้อาจมีหลายขั้นตอนมีทั้งแบบวาดลายและมีหลายมา แล้วตอนทอผ้า ผมจะว่ากันในเรื่องเสื้อผ้าแบบวาด จะมีสีให้เลือกเยอะมากและสามารถประยุกต์นำมาต้มแล้วทำเป็นสีได้ ได้แก่ กระเจี๊ยบให้สีแดง เก๊กฮวย ให้สีเหลือง อัญชันให้สีม่วงฟ้า และอื่นๆอีกมากมาย ต้องทำการทอไหมโดยไม่ต้องย้อมสีผ้าเพื่อให้เราได้แต่งเติมลวดลายศิลปะลง บนเสื้อผ้าของเราได้ อยากจะวาดลายไทยหรือศิลปะต่างๆได้ตามใจชอบครับ แต่ถ้าชาวดอยที่เชียงใหม่ทำขายจะเป็นลายดอกไม้หรือลายไทยครับ และอีกแบบหนึ่งก็คือการย้อมสีก่อนที่จะนำมาทอ ซึ่งวิธีนี้ก็ยากพอสมควรเพราะต้องยอมสีไหมอย่างน้อย 3 ชุด และทำการทอเป็นลวดลายต่างๆที่ต้องการ แต่จะยากตรงที่ต้องมาแยกตอนทอ จึงทำให้ศิลปะแบบนี้หาได้มากในไทย

Continue readingMore Tag

ศิลปะ การแสดงอย่างหนังตะลุงที่เป็นความภาคภูมิใจของท้องถิ่นใต้ มีถิ่นกำเนิดที่จังหวัดพัทลุง นั้นบ่งบอกถึงแหล่งกำเนิดหนังตะลุงเลยก็ว่าได้ ซึ่งจะเห็นได้ว่าคำขวัญประจำจังหวัดที่ว่าเมืองหนังโนราห์ อยู่นาข้าว พราวน้ำตก แหล่งนกน้ำ ทะเลสาบงาม เขาอกทะลุ น้ำพุร้อน นั้นบอกถึงต้นกำเนิดและเป็นการแสดงของพื้นบ้านอีกด้วย อย่างมโนราห์ ในระยะนั้นหนังตะลุงก็ได้ขยับขยายไปจังหวัดใกล้เคียงทั่วแดนใต้ โดยเนื้อเรื่องของการแสดงศิลปะหนังตะลุงนั้นจะเป็นการเล่าเรื่องราวนวนิยาย และการขับร้องสดหรือที่เรียกกันว่าการต่อบทนั่นเอง นอกจากนี้ยังมีบทการร้องเพลงของนายหนังซึ่งจะเปรียบเทียบเหมือนกับการเล่า ข่าวสารเคลื่อนที่ไปตามหมู่บ้านต่างๆ ในเชิงการการแสดงเราจะเห็นได้ว่าจะมีนายหนังผู้อาวุโสยังคงดำรงตำแหน่งเดิม ทั้งที่ได้เปลี่ยนอาชีพไปอย่างเป็นนักการเมืองอย่าง อาจารย์พร้อมน้อย ตะลุงสากล และคุณพร้อม บุญฤทธิ์ ซึ่งเป็นคนดังแถวหน้าของภาคใต้เลย ส่วนตัวละครของหนังตะลุงนั้นจะมีเป็นหลายรูปแบบอย่างตัวพระนาง รูปกษัตริย์ ตัวตลก และมเหสี และยังมีเครื่องดนตรีประกอบการแสดงศิลปะหนังตะลุงไปด้วยอย่าง 1.ทับ ที่เป็นกลองขนาดเล็กเสียงนุ่มคล้อยตามแบบสบายๆ 2.ปี่ โดยการเป่านั้นจะเป็นเพลงไทยเดิมและเพลงพัดชา 3.โหม่ง เป็นเครื่องประจำหายของนายหนัง 4.ฉิ่ง ที่ใช้ตีให้เข้ากับโหม่ง ส่วนเนื้อเรื่องนั้นจะเป็นการออกแบบให้หลากหลายนั่นขึ้นอยู่กับทางคณะ อย่างการแสดงก็จะออกแนวเป็นเรื่องย่อๆ โดยการนำตัวตลกบอกเรื่องชี้นำทางก่อนแล้วนำไปสู่เนื้อเรื่องถัดไปยันจบ ทั้งหมดนั้นนายหนังจะเป็นคนดำเนินการทั้งหมด ศิลปะการแสดงของหนังตะลุงนั้นถือว่าเป็นสิ่งที่น่ารักษาไว้มากเพราะสมัยนี้ หาดูได้ยากมากในสังคมไทย อยากดูจริงๆ ก็จะเป็นงานวัดต่างๆ แต่ก็หาได้น้อย แต่ถ้าไปภาคต้นกำเนิดเขาก็คงได้ดูกันแน่นอน

Continue readingMore Tag

ศิลปะ บนผิวหนังนั้นมีมานานมากกว่าร้อยปีซึ่งที่ไทยเองนั้นก็มีมานานเช่นกัน อย่างที่รู้ดีว่าสมัยก่อนนั้นมีการสักของขลังเพื่อการสู้รบให้คล้ายแคล้วต่อ ภัยอันตรายแต่ก็มีข้อต้องห้ามมากมายที่เกี่ยวข้องกับศาสนาด้วยเช่นกัน โดยปัจจุบันนี้ มีผู้สักเป็นจำนวนมากที่ชาวต่างชาติได้นำเข้ามาสู่ประเทศไทยจนมีคนได้ชื่น ชอบกับศิลปะบินผิวหนังเพราะมันสวยงามด้วยลวดลายที่มากมายไม่ว่าจะเป็นรูป ดาราที่ชอบตัวการ์ตูน หรือตัวอักษร ทั้งหมดนั้นล้วนเกิดจากศิลปะที่มนุษย์ได้คิดสร้างสรรค์เพื่อทำให้เกิดภาพที่ สวยงาม แต่สิ่งที่คนไทยส่วนใหญ่นิยมนั้นส่วนมากจะเป็นพวกสักยันต์ ที่ชายไทยชอบที่จะสักอย่างมากด้วยเวทมนต์คาถาอาคมในความเชื่อนั้นสะท้อนให้ เกิดความแข็งแกร่งต่อตนเอง การสักยันต์นั้นเป็นความเชื่อตามประเพณีของชนกลุ่มหนึ่งที่สักเฉพาะชาย ฉกรรจ์เท่านั้น และมีความเชื่อทางพิธีกรรมต่างๆ คือก่อนที่จะทำการสักจะต้องไหว้ครู และหลังสักจะต้องปฏิบัติตามศีล 5 ถ้าผิดเพียงข้อเดียวก็จะทำให้ของที่สักบนผิวหนังหลุดหายไป แต่ต่อมาได้เกิดการสักลายแบบ tattoo ที่ให้ความสวยงามบนผัวหนังไม่ว่าจะสักตามแขน ตัว และขา ก็สร้างความสวยงามจากหมึกที่บรรจงวาดจากช่างสักด้วยฝีมืออย่างเต็มที่ การสักนั้นจะต้องอาศัยความกล้า และความเจ็บปวดของผู้สัก ซึ่งจะมีเข็มแทงเข้าบนผิวหน้าเป็นพันๆ ที ไม่มีใครที่ไม่เจ็บจากรอบแผล อุปกรณ์การสักแต่ก่อนนั้นก็จะเป็นพวกเข็มยาวแล้วจิ้มเหมือนกับการแทง แต่สมัยนี้มนุษย์ก็สร้างเครื่องสักเพื่ออันนวยความสะดวกและสามารถสร้างลาด ที่รวดเร็วได้เพียงไม่ถึงชั่วโมง หมึกนั้นก็ต้องเป็นสีธรรมชาติที่ไม่ใช่สารพิษที่ทำร้ายผิวหนัง ศิลปะบนผิวหนังนั้นมีผู้คนมากมายต่างเกียจชังเพราะจะมองเขาว่าเป็นพวกที่ไม่ ดีพวกนิสัยเกเร แต่ควรทราบใหม่เพราะบางท่านที่สักเขาชื่นชมในความสวยงามของศิลปะเท่านั้น

Continue readingMore Tag

งาน ศิลปะจากต่างประเทศมีมาให้ดูกันมากมายด้วยฝีมือที่สะสวยลวดลายที่คงเป็น เอกลักษณ์ของชาติบ้านเมืองเขาอย่างงานจิตกรรมและปติมากรรมซึ่งเกิดในสมัยเรอ เนซองส์มีศิลปินท่านหนึ่งไม่ทราบชื่อได้สร้างสรรค์ผลงานในรูปแบบธรรมชาติปน คลาสสิกดั้งเดิมของกรีกโรมัน ซึ่งปัจจุบันนี้ทางการศึกษาก็ยังขาดศิลปะสมัยเรอเนซองส์ไม่ได้เพราะมีความ สำคัญเกือบทุกสาขาวิชา อย่างองค์กระกอบศิลปะ หลักกายวิภาค และการเขียนภาพทัศนียวิทยา ซึ่งเป็นการแสดงออกทางศิลปะที่สะท้อนทางสังคม การพัฒนาชีวิต และศาสนา ให้มีมิติ มีความเชื่อสัมพันธ์มากยิ่งขึ้น อย่างสิ่งสำคัญที่สุดในเรอเนซองส์นั้นเป็นงานสร้างจิตรกรรมและปติมากรรมที่ คนทั่วโลกต่างรู้จัก เช่น เลโอนาร์โด ดา วินซี (Leonardo da vinci) ที่เป็นอัจฉริยะทางด้านการแพทย์ วิทยาศาสตร์ และอื่นๆอีกมาก เขาได้สร้างผลงานอันล้ำค่าของโลกไว้มากอย่างภาพอาหารมื้อสุดท้ายของพระเยซู ภาพสาวผู้มีรอยยิ้มอันลึกลับ ภาพพระแม่เซนต์แอน และที่ดังมากที่สุดที่ใครๆ ก็รู้จักคือภาพโมนาลิซา (mona lisa) ต่อมีได้มีศิลปะแบบบาโรคที่จะเน้นไปทางธรรมชาติที่มีลาดลายซับซ้อน แสดงให้เห็นถึงความอ่อนไหวของภาพ แต่คนต่างก็บอกว่ายุคนี้จะสร้างสรรค์ผลงานที่ออกจะแสดงความเรียกร้องความ สนใจเกินไปหน่อย เพราะภาพที่เกิดขึ้นนั้นจะชวนให้ทุกคนที่ได้เห็นต่างต้องสะดุดตากันทั้งหมด ศิลปินในยุคนี้นั้นคือ รูเบน เรมบรานด์ท และโจวันนิ เบอร์นินี อย่างคนที่ชอบในเรื่องวัฒนธรรมและอารยธรรมคงไม่พ้นศิลปะนีโอคลาสสิก ซึ่งจะอยู่ในสมัยเก่าภาพที่เขียนออกมาจะเน้นไปความสง่าของทรวดทรงในแต่ละคน ที่อยู่บนภาพและมีความกลมกลืนกับธรรมชาติมาที่สุด ศิลปินที่สร้างความสำคัญของนีโอคลาสสิกคือ ชาก ลุย ดาวิด ที่ได้รับรองให้เป็นนักวางรากฐานของศิลปะแบบนีโอคลาสสิก

Continue readingMore Tag

พูดถึงเรื่องศิลปะมีแพร่หลายในทุกภูมิภาคของโลกและมีศิลปะที่แยกไปตาม แขนงที่ต่างกัน มีทั้งศิลปะในด้านต่างๆที่มองไม่เห็นทางด้านสายตาและที่เห็นทางใจ ซึ่งสื่อให้เห็นถึงวัฒนธรรมในแต่ล่ะประเทศได้อย่างเด่นชัด แต่ล่ะประเทศมีศิลปะที่คล้ายกันและไม่เหมือนกัน ต่างมีเอกลักษณ์ที่โดดเด่นมากแถมยังมีหลายสิ่งหลายอย่างด้วย ซึ่งผมจะยกตัวอย่างของศิลปะประเทศไทยของเราก็มีศิลปะที่หลากหลายแขนงมากๆ เช่น ภาพวาดสีน้ำมัน,สีน้ำ ภาพวาดฝาผนัง,การรำ,ฟ้อน,วัด,โบราณสถาน,บ้านเรือน,ถนนและอื่นที่เป็นเอกลักษณ์ของไทยอีกตั้งมากมาย สิ่งที่ผมจะพูดถึงก็คือภาพวาดสีน้ำมัน ที่ทุกคนก็เคยเห็นมาบ้างกันแล้ว ศีลปะประเภทนี้สามารถแยกออกไปได้หลายแบบมาก เรื่องที่ผมจะยกมาพูดก็คือ จิตรกรรมภาพวาดฝาผนังที่มีมากที่สุดในประเทศไทยของเราและพบเห็นได้ในบริเวณ โบสถ์ในประเทศไทยซึ่งมีหลายที่ได้แก่ สุพรรณบุรี เชียงใหม่ เชียงราย แพร น่าน อุบลราชธานี สิงห์บุรี และจังหวัดอื่นๆอีกมากมาย ซึ่งแสดงถึงเอกลักษณ์ของชาติให้ทั่วโลกได้เห็นว่าประเทศไทยก็มีศิลปะที่สวย งามมากมายเหมือนกัน จิตรกรรมฝาผนังมีมานานนับพันๆปีแล้วในแต่ล่ะมุมโลกแต่ไม่มีข้อมูลการใช้สีน้ำมันเป็นส่วนประกอบในการวาด เมื่อวันที่ 18 กุมภาพันธ์ ที่ผ่านมา ผมได้ไปเที่ยวต่างจังหวัดกับครอบครัวที่ดอยสุเทพและได้แวะไปทำบุญที่วัดคงคาราม ก็ได้เห็นจิตรกรรมฝาผนังที่ใหญ่โตและสวยงามมากๆ ซึ่งทางวัดคงคารามได้ทำพิพิธภัณฑ์ไว้เพื่อฝึกสอนเด็กและนักท่องเที่ยวที่ สนใจศิลปะแขนงนี้ใช้ชื่อว่า จิตรกรรมฝาผนัง พิพิธภัณฑ์พื้นบ้านวัดคงคาราม ซึ่งก็ชอบศิลปะแขนงมาตั้งแต่เด็กอยู่แล้ว ผมเลยขอให้พระอาจารย์สอนวาดภาพให้ สิ่งผมแปลกใจมากๆก็คือ พระอาจารย์ เป็นผู้ลงมือทำจิตรกรรมฝาผนังทั้งหมดด้วยตัวท่านเอง

Continue readingMore Tag