ศิลปะแขนงหนึ่งที่ทุกคนทั้งโลกต่างพากันชื่นชอบหลงใหล

ศิลปะประเภทนี้จัดว่าเป็นศิลปะที่ละเอียดอ่อนมากแล้วต้องใช้ความสามารถเฉพาะตัวตนและจิตใจของนักแสดง

ว่าจะต้องแสดงความรู้สึกอารมณ์ร่วมที่เหมือนของจริงออกมาให้คนดูได้เห็น ได้รับรู้และรู้สึกไปตามเราครับ

เพื่อให้ความบันเทิงแก่คนที่นั่งดูอยู่เป็นหมื่นๆแสนๆคนได้เห็นครับ และเป็นอาชีพที่พบเห็นทางสื่อต่างๆทั่วโลก และสามารถทำเงินให้เรามูลค่ามหาศาลได้โดยระยะช่วงเวลาสั้นๆ

ศิลปะนี้ที่ผมจะมาพูดให้ทุกคนฟังนั้นก็คือศิลปะบันเทิงและได้แยกแขนงไปและมีชื่อเรียกว่า ละครเวที ซึ่งเป็นการแสดงสด

และห้ามมีการยิ้ม หรือหลุดอะไรออกมาเลยหรือว่าง่ายๆก็คือห้ามผิดพลาดแม้สักนิดเดียว เพราะนั้นจะเป็นการให้คนดูไม่สนุกและไม่สมอรรถรสในการรบชมละครเวที ละครเวทีนี้ได้ถูกแพร่หลายมาจากศิลปะวัฒนะธรรมของชาวตะวันซึ่งมีมาตั้งแต่ สมัยพระเจ้าอเล็กซานเดอร์ที่ 2 แห่งกรุงโรม ซึ่งเป็นผู้ริเริ่มในตั้งคณะละครเวทีขึ้นมา เพื่อให้ท่านพ่อของพระองค์นั้นก็คือ พระเจ้าอโนเซอร์ ที่ 1 ให้ท่านหายกิ๋วและบันเทิงไปกับละครเวทีที่พระเจ้าอเล็กซานเดอร์ที่ 2 ได้จัดเตรียมมา ท่านของพระองค์ดีใจมากๆ และได้ส่งสารไปยังหัวเมืองต่างๆและประเทศอื่นๆให้มาดูการแสดง ปรากฏว่าพระเจ้าอเล็กซันเดอร์ที่ 2

ได้ล้มป่วยกะทันจนไม่มีตัวแสดงนำละครเวลาที จึงเปลี่ยนเรื่องที่แสดงและพระเจ้าอโนเซอร์ ที่ 1 ได้ไปแสดงละครเวทีโดยพระองค์เองหลังจากได้ชมละครเวทีของพระองค์เสร็จก็มี เสียงปรบมือดังก้องไปทั่วพระราชวัง จึงมีข่าวต่างๆนาๆมากมายถึงพระองค์ว่า พระเจ้าอโนเซอร์ที่ 1 ไม่ถือตัวและได้สละตนเพื่อมาแสดงละครเวทีเอง และศิลปะแขนงนี้ก็ได้สืบมาจากประเทศต่างๆจนถึงทุกวันนี้